Lurreko uraren % 2,75 besterik ez da geza, eta % 0,01 baino ez dago gainazalean, laku, zingira eta ibaietan. Ehuneko txiki-txiki horren heren bat soilik da ur garbia, eta ez dago berdin banatuta planetaren gainazalean. Ura ondasun urria da, eta egunero albistegietan agertzen diren gatazka askoren atzean uraren moduko ezinbesteko baliabideen gaineko kontrolak eragindako tentsioak daude.
Giza gorputzaren ia hiru laurden ura dira, eta, osasun-, esfortzu- eta tenperatura-baldintza normaletan, egunean bi litro baino gehiago galtzen ditu, zeinak berreskuratu egin behar diren bizirik jarraitzeko. Bizirik jarraitzeko besterik ez.
Horrez gain, osasuntsu egoteko, higiene-baldintza egokiak behar dira, eta elikagai freskoak jan behar ditugu. Baina hori ezinezkoa da eskura behar beste ur izan gabe; horrexegatik guztiagatik, giza eskubidetzat jotzen da. Nazio Batuen arabera, ura izateko eskubideak berekin dakar pertsona orok eduki ahal izatea “norberaren erabilerarako eta etxeko erabilerarako ur nahikoa, osasungarria, onargarria eta eskuragarria”.
Zorionez, badira urak bizitzarako duen balioaz kontziente diren pertsonak eta kolektiboak; hala, ura zaintzen eta babesten dute, kutsaduratik edo industria handien gehiegizko erabileratik babestu ere. Ziurrenik, ezagun egingo zaizu Berta Cáceres, edo herri andetarren borroka Yanacocha meategiaren kontra…